പെട്ടന്നൊരുതോന്നൽ ആയിരുന്നു ഹരിഹർ ഫോർട്ടിലേക്ക് പോണമെന്ന്. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല... ഒറ്റയ്ക്ക് എന്നാൽ ഒറ്റയ്ക്ക് അവിടെപോയെ അടങ്ങൂ എന്നവാശിയായി. അടുത്തദിവസംതന്നെ മഹാരാഷ്ട്രയിലെ നാസിക്കിനുട്രെയിൻ കയറി. ഒടുക്കത്തെ ചൂട്.... വെറും ചൂടല്ല വെന്തുരുകുന്ന ചൂട്.
ഇവിടുത്തെ ടൂറിസ്റ്റ് സീസൺ മൺസൂൺ സമയത്ത് ആണെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കൊടുംചൂടിലെ ട്രക്കിംഗ്എങ്ങനെ നടക്കും എന്നതുതന്നെആയിരുന്നു എന്റെ വിഷമം.പക്ഷേ അവിടെ ചെന്നുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ വേനൽക്കാലം ആണ് അവിടം സന്ദർശിക്കാൻ നല്ലത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി... അതിന്റെ കാരണം പിന്നെ പറയാം....
പോകുന്നവഴിക്കാണ് റൂട്ട്മാപ്പും,മറ്റുംനോക്കുന്നതുതന്നെ. അങ്ങനെ വെന്തുരുകുന്ന ചൂടിൽ മൂന്നരയോടെ നാസിക്കിൽ ട്രെയിൻഇറങ്ങി. കുറച്ചുനേരത്തെ അന്വേഷണത്തിനു ശേഷം തരക്കേടില്ലാത്ത ഒരു ഹോട്ടലിൽ മുറിഎടുത്തു.ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ്ആയതിനു ശേഷം റിസപ്ഷനിൽ വന്നു ഹരിഹർ ഫൊർട്ടിനെപറ്റി റിസപ്ഷിനിസ്റ്റിനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഇങ്ങനൊരുസ്ഥലത്തെ പറ്റി കേട്ടിട്ടുപോലും ഇല്ല. ഒടുവിൽ പോകേണ്ടസ്ഥലത്തിന്റെ ഫോട്ടോകാണിച്ചപ്പോൾ വന്നുമറുപടി "നിങ്ങളെ ആരോ പറ്റിച്ചതാണ് ഇവിടെഇങ്ങനൊരു സ്ഥലം ഇല്ലായെന്ന്".
ഈമറുപടി കിട്ടിയസ്ഥിതിക്ക് ഇങ്ങേരോട് ചോദിക്കുന്നതിൽ ഒരു അർഥവുംഇല്ലാഎന്നതുകൊണ്ട്. നേരെ ടാക്സി സ്റ്റാന്റിൽ പോയി ടാക്സി ഡ്രൈവർമാരോട് തിരക്കി. അവർക്കും ഇങ്ങനൊരു സ്ഥലത്തെപറ്റി ഒരറിവുംഇല്ല. ഇനിഎന്ത് ചെയ്യും എന്നാലോചിചപ്പോൾ ആണ് നമ്മുടെ സഞ്ചാരി ഗ്രൂപ്പിനെപറ്റി ഓർത്തത്. അങ്ങനെ എന്റെ പോസ്റ്റിനുമറുപടി തന്ന നല്ലവരായ "സഞ്ചാരി സുഹൃത്തുക്കളുടെ മറുപടിയിൽ" എന്റെ യാത്രതുടരാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.( എന്നെ സഹായിക്കുകയും,പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത എല്ലാ സഞ്ചാരി ചെങ്ങാതിമാരോടും എന്റെ നന്ദിഅറിയിക്കുന്നു).
നാസിക്കിൽ നിന്നും തൃമ്പകേശ്വറിൽ എത്തിച്ചേരുക,അവിടെ നിന്നും ടാക്സി പിടിച്ച് 13km പോയതിനുശേഷം നടന്നുമുകളിൽ എത്തുക ഇതാണ് പ്ലാൻ. പിന്നീട് ബസ് സ്റ്റാന്റിൽപോയി ത്രിമ്പകെശ്വറിലേക്ക് അതിരാവിലെ ഉള്ള ബസിന്റെ സമയം ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. വെളുപ്പിന് 4മണിമുതൽ ബസ് സർവീസ് തുടങ്ങും. ആദ്യബസിനുപോയാൽ ചൂട് കൂടുന്നതിനുമുൻപ് ലക്ഷ്യസ്ഥാനത് എത്താം. അതുകൊണ്ട് ആദ്യവണ്ടിതന്നെ പിടിക്കണം.നേരത്തെ പോകാൻഉള്ളതുകൊണ്ട് 3മണിയുടെ അലാറം സെറ്റ്ചെയ്ത്, ആ മനോഹരകാഴ്ചയും ഓർത്ത് ഞാൻ നേരത്തെ കിടന്നു.
എന്താണെന്ന് അറിയില്ല അലാറംഅടിക്കുന്നതിനും ഏതാനും മിനിറ്റിനുമുൻപേ ഞാൻ എഴുനേറ്റു. പെട്ടന്നുതന്നെ ഫ്രഷ്ആയി സാധനങ്ങൾഎല്ലാം പായ്ക്ക്ചെയ്ത് റൂമിൽ നിന്നും ബസ് സ്റ്റാന്റിലേക്ക് വെച്ചുപിടിപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ 4മണിക്കുമുൻപായി ബസ് സ്റ്റാന്റ്റ്റിൽ വന്നു.എനിക്കു പോകാനുള്ള ബസ് തപ്പിപിടിച്ചു. അരമണിക്കൂർത്തെ യാത്രയ്ക്കുശേഷം ബസ് ത്രിമ്പകേശ്വർ സ്റ്റാന്റ്റ്റിൽ എത്തിചേർന്നു. എങ്ങും കൂരാകൂരിരുട്ട്... സ്റ്റാന്റിൽ ചില ടാക്സിക്കാരൊക്കെയുണ്ട്. അവരോടുപോയി കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കും ഇങ്ങനൊരു സ്ഥലം അറിയില്ല.
ഒടുവിൽ പൂഴികടകൻ എന്നപോലെ ഫോട്ടോയും കാണിച്ചു... നോ രക്ഷേ. ഒരാൾക്കും അറിയില്ല ഇങ്ങനൊരുസ്ഥലം. ഒടുവിൽ വേറൊരു ടാക്സിക്കാരന്റെ അടുത്ത് ഫോട്ടോകാണിച്ചപ്പോൾ.കൊണ്ടുപോയിവിടാം എന്ന് സമ്മതിച്ചു. പുള്ളിയുടെ ഭാഷയിൽ എനിക്ക് പോകേണ്ടസ്ഥലത്തിന്റെ പേര് "ഹർഹർ ഗഡ്"ആണ്. എന്തായാലും എനിക്കവിടെ പോയാൽ മതിഎന്ന് കരുതി യാത്രതുടർന്നു. വണ്ടിഏതാനും മീറ്റർ മുന്നോട്ടുപോയതും ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ എനിക്ക് പോകേണ്ട വഴിയിലൂടെ അല്ലാ പോകുന്നത് എന്ന് മനസിലായി.
ഗൂഗിളിൽ പുറകോട്ടുവഴികാണിക്കുമ്പോൾ വണ്ടിപോകുന്നത് മുന്നോട്ടും.ഇതല്ലാവഴി, ഗൂഗിളിൽ വേറെവഴിയാണ് കാണിക്കുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇങ്ങനെയും പോകാംഎന്നായി പുള്ളിക്കാരൻ. വണ്ടിയിപ്പോൾ വിജനമായ വഴിയിലൂടെആണ് പോയികൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.എന്നിൽ പലപല ചിന്തകൾ വരുവാൻ തുടങ്ങി. ഉള്ളിൽ ഭയം ഉണ്ടെങ്കിലും പുറത്തുകാണിക്കാതെയിരുന്നു ഞാൻ. ഒടുവിൽ ഒരു വളവിൽ,കാടിന്റെ സൈഡിൽ വണ്ടിനിർത്തി എന്നോട് ഇറങ്ങാൻ പറഞ്ഞു.
ഇതാണ് വഴിയെന്നും ഇതിലെ മുനോട്ടുപോയാൽ മതിയെന്നും പറഞ്ഞു പൈസയുംവാങ്ങി പുള്ളിപോയി. ഞാൻ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി സമയം 5:10ആയതേയുള്ളൂ. എങ്ങും കൂരാകൂരിരുട്ട്, ഒന്നും കാണാൻ വയ്യ,എങ്ങൊട്ട്,എങ്ങനെ പോകണം എന്നറിയാൻ വയ്യ. എന്തുചെയ്യും എന്നറിയാൻ വയ്യാത്ത അവസ്ഥ. പോരാത്തതിന് ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കും.ഏതെങ്കിലും വണ്ടിവരും അവരോടുചോദിക്കാം എന്ന് കരുതി റോഡ്സൈഡിൽ കാത്തിരുന്നു ഞാൻ. വന്ന ഒന്നുരണ്ടു വണ്ടിക്ക് കൈകാണിച്ചിട്ടു അവർ നിർത്താതെ പോയി.
അലപസമയതിനു ശേഷംവന്ന ഒരു ബൈക്കുകാരനു കൈകാണിച്ചപ്പോൾ അയാൾ അല്പംഅകലെയായി വണ്ടിനിർത്തി. പുള്ളിയോട് വഴി ചോദിക്കാം എന്ന് കരുതി അടുതോട്ടുചെന്നതും അയാൾ പേടിച് ബൈക്ക് വെട്ടിച്ച് വേഗംകടന്നുപോയി. അപ്പോൾ ആ സ്ഥലത്തെകുറിച്ചുള്ള ഏകദേശധാരണ എനിക്ക് പിടികിട്ടി. കരയാൻപോലും കഴിയാത്ത അവസ്ഥ. അവിടം അത്ര സേഫ് അല്ലായെന്ന് മനസിലാക്കിയ ഞാൻ റോട് സൈഡിൽനിന്നും മാറിനിന്നു. പിന്നീട് ഒരിടത്ത് പത്തുമിനിട്ട് ഇരുന്ന് മനസിനെ ശാന്തമാക്കി. ഫോണിൽ നെറ്റ് കണക്റ്റ് ആകാത്തതുകൊണ്ട് ofline model ഗൂഗിൾ മാപ്പ് നോക്കി ഇരുട്ടത് തപ്പിതപ്പി പതിയെ കുന്ന് കയറാൻതുടങ്ങി..
ഒരുപത്തിരുപത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു കാണും ഞാൻ റോഡിൽ നിന്നസ്ഥലത്ത് ഒരു ബൈക്ക് വന്നുനിന്നു. ഏതാനുംനിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആ ബൈക്ക് തിരികെപോയി. പതിയെപതിയെ വെളിച്ചം വരാൻതുടങ്ങി. എങ്ങോട്ട് പോണം എന്നൊരുപിടിയും ഇല്ല, നടക്കുക തന്നെ. എന്തായാലും ഇന്ന് മലമുകളിൽ കയറും എന്ന വാശിയിൽആയിരുന്നു ഞാൻ. ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ "ഹരിഹർ ഫോർട്ട്" പോയിന്റ് നേരത്തെ കാണിച്ചതുംനോക്കി, നിശ്ചയധാർട്ട്യവുമായി മുന്നോട്ട് നടന്നുഞാൻ. ഗൂഗിൾ മാപ്പ് സാറ്റലൈറ്റ് മോഡിൽഇട്ടിരുന്നതിനാൽ അടുത്ത പ്രദേശങ്ങളുടെ ചിത്രം മാപ്പിൽനോക്കിയും,ആ പ്രദേശത്തെ ഗൂഗിളുംആയി കമ്പെയർ ചെയ്തും യാത്രതുടർന്നു .
എന്തുവന്നാലും പിന്നോട്ടില്ല, അത് ഉറച്ചതീരുമാനം ആണ്. ഏകദേശം അരമണിക്കൂർ നടന്നുകാണും നല്ലപോലെ വെളിച്ചംവീണുതുടങ്ങി. കുന്നിന്റെ മുകളിലൂടെയാണ് എന്റെ നടത്തം. അടുത്തെങ്ങും ഒരുവീടോ ഒന്നും ഇല്ല. വീടുകൾ എല്ലാം കുന്നിന്റെ താഴെനിന്നും കിലോമീറ്റർ ദൂരെയാണ്. മനുഷ്യൻ നടന്ന് പലപല ദിക്കിലേക്കും പോകുന്ന പലപലവഴികൾ. ഞാൻ അല്ലാതെ വേറൊരുമനുഷ്യൻ ആ പ്രദേശതെങ്ങും ഇല്ല.അല്ലേലും ഈ വെളുപ്പാൻകാലത്ത് ആ മലമുകളിൽ ആര് വരാൻആണ്. വേനലിൽ ഉണങ്ങിയ പുൽമേടുകളും,കുറ്റി ചെടികളും മാത്രം.
കാറ്റടിക്കുമ്പോൾ ആ കുറ്റിചെടികളിൽ കാറ്റ് തട്ടിയുണ്ടാകുന്ന "ചൂളം"അടിക്കുന്നതു പോലുള്ള ശബ്ദം ആരെയും ഒന്ന് ഭയപെടുത്തും. തൊണ്ടവറ്റിവരളാൻ തുടങ്ങി, കയ്യിൽ ആണെങ്കിൽ ഒരു തുള്ളിവെള്ളംപോലും ഇല്ല. എന്തായാലും നടക്കുകതന്നെ. നാലഞ്ചുകിലോമീറ്റർനടന്നു കാണും. മുന്നിൽ അങ്ങകലെ എന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം കണ്ടുതുടങ്ങി. ഗൂഗിളിലും,പരിസരപ്രദേശവും നോക്കി അതുതന്നെയാണ് എന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം എന്നുറപ്പിച്ചു ഞാൻ.ഭയങ്കരവും, ചെങ്കുത്തായതുമായൊരു ഭീമൻ പാടകെട്ട്. അതിന്റെ ഏതാനും ഫോട്ടോഎടുത്തതിനു ശേഷം യാത്രതുടർന്നു. അവിടെ നിന്നും നടന്നുഞാൻ എത്തിപെട്ടത് ഒരു കാടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ആണ്.
എന്തെങ്കിലും വന്യജീവിഉണ്ടാകുമോ എന്നതായിരുന്നു എന്റെ ഭയം. ക്കാട്ടിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ചീവീടുകളുടെ ശബ്ദം ഒരു പ്രേതസിനിമയുടെ ഫീൽആണ് നൽകുന്നത്. ദൈര്യം സംഭരിച്ച് നടന്നു കാടിന്റെമറുഭാഗത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ഹരിഹർ ഫോർട്ടിലേക്കുള്ള പടികൾ കണ്ടുതുടങ്ങി. അപ്പോൾ എന്തോഒരു പ്രത്യേക എനർജിതോന്നിതുടങ്ങി എനിക്ക്. അപ്പോൾ ഉള്ള ആവേശം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ ഒടുവിൽ മുകളിലേക്ക് കയറേണ്ട മരണപടിയുടെ (അത് ഞാൻ ഇട്ടതാ)മുൻപിൽ എത്തിമുകളിലേക്ക് നോക്കിയതും ചങ്ക് ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.മുകളിലേക്ക് നോക്കിയാൽ പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞുവീഴും എന്നഅവസ്ഥയിൽ,അത്രയ്ക്കും കുത്തനെയുള്ള,പാറയിൽതന്നെ കൊത്തിയുണ്ടാക്കിയ വീതികുറഞ്ഞ പടികൾ.
ഒന്ന് കയ്യോകാലോ തെറ്റിയാൽ മരണംഉറപ്പ്. രണ്ടുംകൽപ്പിച്ച് സ്റ്റെപ്കയറാൻ തുടങ്ങി. ഫോട്ടോയിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഇതിന്റെ ഭീകരത മനസിലായിരുന്നില്ല. കയറിപകുതിചെന്നപ്പോൾ ഒന്ന് താഴേക്ക് നോക്കി. ആ അവസ്ഥ അനുഭവിച്ചറിയുക തന്നെ വേണം. ഏറനേരത്തെ പരിശ്രമത്തിനു ശേഷം പടികൾ കടന്നു സുരക്ഷിത സ്ഥലത്തെത്തി.അപ്പോഴേക്കും സൂര്യപ്രകാശത്തിനു ചൂട് കൂടിയിരുന്നു അൽപസമയത്തെ വിശ്രമത്തിനു ശേഷം നടക്കാൻതുടങ്ങി. ആദ്യംകയറിയ പടികളെക്കാളും അതിഭയാനകംആണ് ഇനി മുൻപോട്ടുള്ള യാത്ര. ആദ്യത്തെക്കാളും കുത്തനെയും പേടിപെടുതുന്നതും ആണ് ഇവിടുത്തെ പടികൾ. ചവിട്ടിയിരിക്കുന പടിയിലേക്ക് നോക്കിയാൽ,പാദത്തിനു അടിയിൽഎന്നപോലെ അങ്ങുതാഴെ പൊടിപോലെ വനഭാഗങ്ങൾ കാണാം.
ജീവൻ പണയം വെച്ചുള്ള യാത്രയാണ് ഇവിടെനിന്നും തുടങ്ങുന്നത്.ഞാൻ കയറി പകുതിആയതും താഴെ നിന്നും എന്നെ ആക്രമിക്കാൻ രണ്ടുമൂന്ന് കുരങ്ങുകൾ വന്നു. ഞാൻ മുകളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അതാ മുകളിൽ നിന്നും അതിലേറെ കുരങ്ങൻമാർ ഇറങ്ങിവരുന്നു. ഞാൻ മാറിയെന്കിലെ മുകളിലെ കുരങ്ങിൻകൂട്ടത്തിനു താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ പറ്റൂ. താഴെ എന്നെ ആക്രമിക്കാൻ നിൽക്കുന്ന കുരങ്ങുകൾ പോയെന്കിലെ എനിക്ക് താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ കഴിയൂ. ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തഅവസ്ഥ. എന്നെ ആക്രമിച്ചാൽ നിന്ന് കടിവാങ്ങുകയെ മാർഗം ഉള്ളൂ. തടയാൻ ശ്രമിച്ചാൽ കയ്യോ,കാലോ തെന്നിമരണം ഉറപ്പാണ്.
എന്റെമരണത്തെ മുന്നിൽകണ്ട നിമിഷങ്ങൾ. ഞാൻ മരിച്ചുകിടക്കുന്നതുംമറ്റും മനസിലൂടെ നിമിഷനേരംകൊണ്ട് ഓടിമറഞ്ഞു.ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയും പേടിച്ചുപോയ നിമിഷം വേറെഉണ്ടായിട്ടില്ല. അപ്പോൾ ഞാൻ അനുഭവിച്ച മാനസീകാവസ്ഥ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇത് ഇവിടെ എഴുതുമ്പോൾതന്നെ പേടിതോനുന്നു എനിക്ക്. മനസിനെ ശാന്തംആക്കി,കുരങ്ങിനെ നോക്കാതെഇരുന്നു ഞാൻ. ആക്രമിക്കില്ലാ എന്ന് അതിനുതോന്നിയത് കൊണ്ടാവണം കുറച്ചുസമയത്തിന് ശേഷം താഴെനിലയുറപ്പിച്ചിരുന്ന കുരങ്ങുകൾ എങ്ങോട്ടോപോയി.
ആ സമയംനോക്കി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി മുകളിലെ കുരങ്ങുകൾക്ക് പോകത്തക്കവിധം വഴിമാറികൊടുത്തു ഞാൻ. അപ്പോൾ ആണെനിക്ക് നേരെ ശ്വാസംവീണത്. അവിടെ നിന്നും ഏതാനും പടികൾകയറുമ്പോൾ തലയ്ക്കുമുകളിൽആയി നിൽക്കുന്ന പാറ ചെറുഗുഹാസമാനമായി തുരന്നുനിർമിച്ച പടികൾ താണ്ടിവേണം മുകളിൽ എത്താൻ.അങ്ങനെ പതിയെ ഒരുവിധം മുകളിൽ കയറി. മുകളിൽ കയറിയതും സന്തോഷംകൊണ്ട് തൊണ്ടപൊട്ടി കൂകിവിളിച്ചുഞാൻ.
മുകളിൽ അതിശക്തമായ കാറ്റാണ്. 360ഡിഗ്രീ വ്യൂ ലഭിക്കുംമുകളിൽ. അവിടെനിന്നും നോക്കിയാൽ മുംബൈയിലേക്ക് കുടിവെള്ളം കൊണ്ടുപോകുന്ന Alwand ഡാമും,വിശാലമായ കൃഷിയിടങ്ങളും, അങ്ങിങ്ങായി കിടക്കുന്ന ചെറുജലാശയങ്ങളും കാണാൻകഴിയും. ഏറ്റവുംമുകളിൽ ആരെയും അത്ഭുതപെടുതികൊണ്ട് പാറയിൽ വെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ മൂനൊ,നാലോ കുളംകാണാം. മാത്രവും അല്ല 25അടിയോളം താഴ്ച്ചയിൽ പാറവെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഒരുവലിയ കിടങ്ങും നമ്മളെ അത്ഭുതപെടുത്തും.
സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്നും 3676അടിഉയരത്തിൽ സ്ഥിതിചെയുന്ന ഈ ഫോർട്ടിനു മൊത്തം 117പടികൾ ആണുള്ളത്. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ വേനൽകാലം ആണ് അവിടെപോകാൻ നല്ലത്. കാരണം മൺസൂൺ സീസണിൽ പോയാൽ പാറയിൽ വഴുക്കൽ ഉണ്ടാകുവാനും,അതുവഴി അപകടം ഉണ്ടാകാനുംഉള്ള സാധ്യതവളരെ കൂടുതൽ ആണ്. പെൺകുട്ടികളും(മനകട്ടിയുള്ളവർക്ക് പോകാം),തലകറക്കം, B.P ടെൻഷൻ ഉള്ളവർ ഇവിടെ പോകാതെയിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഇങ്ങോട്ടുള്ള ട്രിപ്പ് ഒരാളും ഒരിക്കലുംമറക്കില്ല. മാത്രവും അല്ല കുറച്ചുദിവസതേക്ക് നേരാംവണ്ണം ഉറങ്ങാനുംകഴിയില്ല.
കുറച്ചുനേരം മുകളിലെ കാഴ്ച്ച ആസ്വതിച്ചതിനുശേഷം ഞാൻ പതിയെ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ആ തിരികെയുള്ള ഇറക്കംഉണ്ടല്ലോ.... ആരുടേയും ചങ്ക് പടപടാന്ന് ഇടിക്കും.ഇറങ്ങിവരുമ്പോൾ താഴേക്കുള്ള ഒരു മാസ് വ്യൂ ഉണ്ട്. അതായാത്, കാല്പാധതിന്റെ അടിവശം അന്തരീക്ഷത്തിൽ ആണെന്നുതോന്നും, അത്രയ്ക്കും കുത്തനെയുള്ള ഇറക്കം. കയറ്റതെകാളും ഭീകരതഉളവാക്കും തിരികെയുള്ള ഇറക്കം.ആരായാലും ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കിയവരുടെ കാൽവന്ദിച്ചുകൊണ്ട് ഒരുവിധത്തിൽ ജീവനുംകൊണ്ട് തിരികെഇറങ്ങി.തിരികെ ഇറങ്ങിയിട്ട് താഴെനിന്നും മുകളിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് എവറസ്റ്റ് കീഴടക്കിയവന്റെ ഗമയിൽ കാട്ടിലൂടെ മടക്കയാത്രതുടർന്നു.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞു തിരികെ റോഡിൽ എത്തിയപ്പോൾ വാച്ചിൽ സമയം 10:15ആയതേഉണ്ടായിരുനുള്ളൂ... ഇനി ഔരങ്കബാദിലെ കാഴ്ച്ചകളിലേക്ക് പോകേണ്ടതുകൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും യാത്രയായി ഞാൻ. NB: ട്രക്കിംഗ്നു പോകുന്നവർ ഒരുപാട് കൂട്ടംആയി പോകാതെയിരിക്കുക.കാരണം ഒരാൾ ഒന്ന് സ്ലിപ് ആയാൽമതി വലിയൊരുഅപകടത്തിനു കാരണം ആകും. ഒറ്റയ്ക്കും പോകാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.പോകുന്നവർ ദയവായി പ്ലാസ്റ്റിക് വലിചെറിയാതെഇരിക്കുക.
ഒപ്പം വലിയ ബാഗ്കൊണ്ടുപോകുന്നത് ഒഴിവാക്കുക. കാരണം തിരികെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ബാഗ് കുത്തനെയുള്ള പടികളിൽ തട്ടി അപകടം ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത വളരെകൂടുതൽ ആണ്. ത്രിമ്പകേശ്വരിൽ നിന്നും ഗൂഗിളിൽ കാണിക്കുന്ന വഴിയിലൂടെ പോകാതെ KHODALA റൂട്ടിൽ പോയി അവിടെനിന്നും ട്രെക്കിംഗ് തുടങ്ങുക. ഇതുവഴി കുത്ത് കയറ്റം ഒഴിവാക്കാം.സമയവും, എനർജിയുംകളയണ്ട.
മറ്റൊരു കാര്യം ഹരിഹർ ഫോർട്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവിടെ ആർക്കും മനസിലാകില്ല. ഒന്നുകിൽ ഹർഹർ ഗഡ് എന്നോ ഹർഷ ഗഡ് എന്നോ പറയുക. ത്രിമ്പകേശ്വരിൽ ചെന്നതിനുശേഷം ടാക്സി സഹായം വേണമെങ്കിൽ 090 11 133661(Mr.ROHIDAS) വിളിച്ചാൽ മതി. ശരിയായ സ്ഥലത്ത് ഇദ്ദേഹം കൊണ്ടെവിടും.
Credits: Jibin Joseph
https://www.facebook.com/pg/love.to.traavel/photos/?tab=album&album_id=1362748610466336
No comments:
Post a Comment